Reynders provoceert N-VA, Open Vld én Charles Michel

S T A N D P U N T Vicepremier Didier Reynders wil het fiscaal regime van de zogeheten voordelen in natura herbekijken. Hij denkt dan in de eerste plaats aan de bedrijfswagens. “Als werknemers kunnen kiezen tussen een bedrijfswagen of een hoger loon voor dat bedrag, dan denk ik …

Bron: Gazet van Antwerpen

Vicepremier Didier Reynders wil het fiscaal regime van de zogeheten voordelen in natura herbekijken. Hij denkt dan in de eerste plaats aan de bedrijfswagens. “Als werknemers kunnen kiezen tussen een bedrijfswagen of een hoger loon voor dat bedrag, dan denk ik dat veel mensen zullen kiezen voor een hoger loon”, zegt de MR-politicus.

Hij komt daarmee frontaal in botsing met decoalitiepartners van de N-VA en de Open Vld. Bart Dewever liet tijdens het weekend in een interview met uw krant nogmaals duidelijk verstaan dat hij absoluut niet bereid is het fiscaal gunstregime voor de bedrijfsauto’s te hervormen, laat staan af te schaffen. Luc Van Biesen van de Vlaamse liberalen had eerder dezelfde boodschap.

De vorige regering verminderde de fiscale voordelen voor het gratis ter beschikking stellen van auto’s door de werkgever. Dat gaf toen een hoop onzekerheid en heibel. Gwendolyn Rutten van de Open Vld noemde het achteraf een “pestbelasting” en een vergissing van haar partij om die maatregel toe te laten.

Het thema werd een paar weken geleden weer actueel na een open brief van professor Dave Sinardet. Hij pleitte onomwonden voor het afschaffen van dat fiscaal voordeel. Vele burgers en organisaties steunen hem. Minder bedrijfsauto’s is beter voor de mobiliteit en het milieu.

Dat is ongetwijfeld zo. Wie gratis rijdt is geneigd om de auto meer te gebruiken. Ook voor verplaatsingen die te voet of per fiets of met het openbaar vervoer zouden kunnen gebeuren.

Het onderwerp is dus een politiek debat waard. Maar de discussie moet dan wel passen in een brede oefening rond een globale fiscale hervorming. Daarin moeten o.m. ook een vermogenswinstbelasting, een speculatietaks, hogere belastingen op consumptie en vervuiling én een loonlastenverlaging aan bod komen.

Een moeilijke en delicate operatie die tijd en bezinning vraagt.

Eerste minister Charles Michel vroeg daarom vorigeweek dat de coalitiepartijen zich wat terughoudender zouden opstellen in hun verklaringen daaromtrent. Discretie is de enige manier om iets bereiken. Met publieke ruzies tussen de regeringspartijen komen we geen stap dichter bij een beter en rechtvaardiger belastingstelsel.

Bij zijn partijgenoot Didier Reynders is die oproep alvast niet aangekomen. Zijn uitlatingen over het beperken of het afschaffen van de voordelen in natura betekenen een provocatie voor de N-VA en voor zusterpartij Open Vld. En dus een politiek probleem meer voor eerste minister Michel.

Waarom doet hij dat?

In normale omstandigheden overleggen de premier en de vicepremier van dezelfde partij eerst grondig vooraleer zij publieke verklaringen afleggen. Maar in het geval van Charles Michel en Didier Reynders durven we daar aan twijfelen. Het is een publiek geheim dat het geen beste vrienden zijn. De premier zag zijn partijgenoot liever niet in de regering komen, bevreesd als hij was/is voor sluipende tegenwerking. Is het zover? Hebben we daar nu een eerste staaltje van meegemaakt?

Paul Geudens Editorialist gvabrieven ■