Whealen en dealen in de Kamer: zonder druk van regering gonst het in de wandelgangen
We kennen de Kamer vooral van de plenaire zittingen, maar vandaag is het in de wandelgangen en de koffiekamer dat de belangrijkste beslissingen worden genomen. Wanneer de kat van huis is, dansen de muizen op tafel. Die sfeer hangt dezer dagen in het parlement. Nu de regering een minderheidskabinet is, smeden de parlementsleden in de laatste weken voor de verkiezingscampagne originele allianties om hun dada’s erdoor te duwen.
Bron: De Morgen
In de laatste dagen van deze legislatuur is de koffiekamer van het parlement het epicentrum van de federale macht. Want in die kamer, waar de parlementsleden continu binnenwandelen voor een koffie of een drankje, worden nu onwaarschijnlijke deals gesloten. Geroutineerde volksvertegenwoordigers voelen zich in hun sas, omdat de regering niet meer over alles beslist. Ze kunnen nu zelf het heft in handen nemen en bondgenoten zoeken om er nog snel een voorstel door te krijgen. “Je kunt de allianties op voorhand echt niet inschatten”, merkt Eric Van Rompuy op (CD&V), voorzitter van de Commissie Financiën. Hij is aan zijn laatste dagen van zijn decennialange parlementaire carrière bezig. Luc Van Biesen, de fiscaal expert van Open Vld, vult aan: “Het is echt plezant werken. We zitten in een uiterst interessante periode om akkoorden te sluiten.”
De staat waarin het parlement verkeert, sinds de val van de regering over het VN-Migratiepact, is vergelijkbaar met een speelplaats waar tijdens de speeltijd geen enkele juf of meester toezicht houdt. Op zo’n speelplaats zijn de leerlingen extra uitgelaten, en rennen ze alle kanten op, omdat ze weten dat er toch niemand hen in de gaten houdt.
De regering van MR, Open Vld en CD&V heeft geen meerderheid meer, en dus de facto geen macht om haar wil te laten gelden in het parlement. Bovendien besliste dat minderheidskabinet ook zelf om geen wetsontwerpen meer in te dienen. “Zo is er een opbod aan voorstellen ontstaan,” vertelt Van Rompuy. “Het parlement beslist nu, en daar kunnen draken van wetten uit ontstaan.” Alleen al vandaag worden er 39 wetsvoorstellen gestemd in de plenaire vergadering.
Lobbyisten aan de deur
De parlementsleden worden niet enkel met verzoekjes bestookt van hun collega’s, ook van buitenaf is de druk groot om nog snel één of ander wetsvoorstel goed te keuren. Van Biesen vertelt dat er elke dag lobbyisten of vzw’s aankloppen. “Wij worden overstelpt met vragen van belangengroepen”, zegt hij. “Iedereen heeft wel een goede reden om een btw- of belastingverlaging te vragen. Voor de sterilisatie van katten, bijvoorbeeld. (lacht) Maar uiteraard kunnen wij niet met alles akkoord gaan.”
Grosso modo ‘wheelen en dealen’ de parlementsleden nu over twee soorten voorstellen. Ten eerste zijn er de wetsvoorstellen die eerst wetsontwerpen waren, maar die er door de val van de regering niet meer door geraakten. Via partijgenoten proberen ministers hun erfenis toch nog veilig te stellen. Het nieuwe strafwetboek, bijvoorbeeld, kwam eerst van justitieminister Koen Geens (CD&V), nu hebben de parlementsleden Raf Terwingen en Sonja Becq dezelfde tekst ingediend. Ondanks die ‘omweg’ haalde CD&V haar slag wel niet thuis met dit nieuwe wetboek.
Dat de minister niet meer de auteur is van deze teksten, heeft
ook voordelen. “Ministers moeten hun ontwerpen laten doorrekenen door de inspectie van financiën en moeten de controle van de Raad van State doorstaan,” duidt Kamerlid Stefaan Van Hecke (Groen). “Bij wetsvoorstellen heb je die toetsing veel minder.”