Vorige maand viel in Zemst de factuur voor het drinkwater in de brievenbus. Deze factuur zorgde al meteen voor een koude douche. De afrekening viel veel hoger uit dan verwacht, alleszins veel meer dan ons iets gestegen verbruik deed vermoeden. De oorzaak van deze stijging is terug te vinden op de waterfactuur, maar vele inwoners weten eigenlijk niet wat al die bedragen op de factuur betekenen. Op de factuur staan behalve de vaste vergoeding en de prijs van het drinkwater, nog twee bijdragen.
De eerste bijdrage is een bovengemeentelijke bijdrage voor de zuivering van het drinkwater, dit zijn de waterzuiveringsinstallaties en de collectoren. Doordat het Vlaamse Gewest zijn subsidie aan Aquafin heeft teruggeschroefd, wordt dat bedrag nu via de bijdrage voor de zuivering van het drinkwater rechtstreeks op de verbruiker verhaald. Die bijdrage steeg op 1 januari 2015 van 0,96 euro per kubieke meter naar 1,22 euro per kubieke meter. Dat is zomaar eventjes een stijging van meer dan 25 percent op één jaar tijd!
De tweede bijdrage is een gemeentelijke bijdrage voor de afvoer van het drinkwater, dit zijn de gemeentelijke rioleringen. De gemeenten mogen hiervoor een bijdrage heffen ten belope van maximaal 1,4 maal de bijdrage voor de zuivering van het drinkwater. Vele gemeenten heffen natuurlijk de maximale bijdrage! Zo ook Zemst. Meer zelfs, de gemeentelijke bijdrage bedraagt in Zemst automatisch 1,4 maal de bovengemeentelijke.
Als nu die bovengemeentelijke bijdrage op 1 januari 2015 met meer dan 25 percent stijgt, dan heeft dat automatisch tot gevolg dat tegelijk ook de gemeentelijke bijdrage in Zemst met meer dan 25 percent stijgt. Goed voor de gemeentekas, maar wel een zware dobber voor de verbruikers.
Zemst vraagt een de maximale bijdrage aan haar inwoners, maar voor de inwoners is het niet duidelijk hoeveel de totale opbrengsten van de bovengemeentelijke saneringen bedragen. De bovengemeentelijke bijdragen dienen door de intercommunale aangewend te worden voor investeringen in het rioleringsnetwerk van uw gemeente.
In vele gemeenten is er een zeer groot verschil tussen de bijdrage die de inwoners deden via de betaling van de factuur en de grootorde van de investeringen in het rioleringsnet. Maar van deze investeringen is weinig te merken in Zemst. Open Vld zal daarom tijdens de volgende gemeenteraad om meer uitleg en cijfers vragen. Een transparant beleid is nodig en de bijdragen die de inwoners betalen dienen aangewend te worden voor herstelling-/verbeteringswerken in hun gemeente.
Vraag aan Minsiter Vandeput naar aanleiding van het nieuwe evaluatiesysteem voor federale ambtenaren
Tijdens de kamercommissie Binnenlandse Zaken vroeg Luk aan de Minister van ambtenarenzaken meer uitleg over het nieuwe evaluatiesysteem bij de federale overheidsdiensten dat sinds 1 januari 2014 in werking trad. In principe is het nieuwe evaluatiesysteem bedoeld om ambitieuze ambtenaren sneller te laten doorgroeien en eventueel sneller promotie te laten maken. Anderzijds kunnen nu ook ambtenaren met een vaste benoeming hun ontslag krijgen na 2 slechte evaluaties.
Uit het antwoord van de minister bleek dat het nieuwe evaluatiesysteem voorziet dat alle organisaties voor 1 mei een volledig verslag moeten bezorgen aan de FOD Personeel & Organisatie van de evaluaties van het jaar daarvoor. Begin mei werden in totaal 46.563 evaluaties als gesloten beschouwd. Dit zijn dus niet alle evaluaties maar volgens de minister is dit toch bemoedigend voor het eerste jaar.
De nadruk van deze evaluatie ligt vooral op het begeleiden en vooruithelpen van de werknemer, veeleer dan op de mogelijkheid om te bestraffen via een onvoldoende. Bij een onvoldoende zal de werknemer gedurende de volgende evaluatieronde van dichterbij opgevolgd worden en zal er na zes maanden opnieuw een evaluatie volgen. Door het sneller opvolgen krijgt de werknemer snellere feedback over zijn prestaties en/of ontwikkeling.
Volgens Luk zijn de eerste cijfers vooral confronterend. Negen onvoldoendes op meer dan 18.000 evaluaties kan geen realistische weergave genoemd worden. Het evaluatiesysteem bestaat nu iets meer dan een jaar, waarbij het eerste jaar gebruikt werd als bijsturingsperiode. In deze periode werden de evaluatiegesprekken met de personeelsleden vooral aangegaan om hen te begeleiden naar betere kwalificaties in plaats van een werkelijke evaluatie.
Volgens de minister zou de tijdsbesteding van een leidinggevende voor de evaluatieprocedure per jaar en per werknemer een zes tal uur bedragen. In deze zes uur zit zowel het functioneringsgesprek, het opvolgingsgesprek, ed. vervat. Volgens Luk is dit geen haalbare kaart. Omgerekend zouden er bijna 60 voltijdse equivalenten nodig zijn die niets anders doen dan elkaar evalueren. Deze 60 equivalenten kunnen operationeel beter worden ingezet.
Van Luk krijgt het evaluatiesysteem nog een tweede kans, omdat het in de eerste fase een begeleidingsproject is geweest in de plaats van een evaluatiesysteem. Het evaluatiesysteem staat nog in zijn kinderschoenen en een opvolging ervan is noodzakelijk om de werkpunten die reeds opgenoemd werden aan te pakken. De uiteindelijke bedoeling van het systeem moet gefocust zijn op de kwaliteit die de werknemers afleveren en niet enkel gericht zijn op hoe een werknemer hogerop kan komen.
Klik hier voor het volledige antwoord
Op woensdag 6 mei werd tijdens een persconferentie het Kamerbrede wetsvoorstel aasgierfondsen voorgesteld. Het initiatief voor dit wetsvoorstel kwam van Luk en zijn collega van de PS, Ahmed Laaouej, maar kreeg snel de steun van een kamerbrede meerderheid waarbij oppositie en meerderheid het wetsvoorstel mee ondertekende (N-VA, MR, cdH, CD&V, Ecolo-Groen!). Momenteel wordt het wetsvoorstel in de commissie financiën nog besproken, maar vermoedelijk zal het nog voor de zomer gestemd zijn.
Door dit wetsvoorstel zal België een van de eerste landen zijn die een cruciale stap neemt om de schadelijke activiteiten van aasgierfondsen aan banden te leggen.
“Aasgierfondsen” of zogenaamde “procederende schuldeisers” zijn investeringsfondsen die voor een spotprijs staatsobligaties of schulden van Staten afkopen en vervolgens leiden zij een gerechtelijke procedure in en verplichten die Staten ertoe de nominale waarde (het oorspronkelijke bedrag van de schuld) uit te betalen welke die obligaties of schuldvorderingen hadden op het moment dat ze werden uitgegeven, vermeerderd met de achterstallige rente. In 2002 definieerde de Britse eerste minister Gordon Brown deze fondsen als volgt: “Vulture Funds are companies which buy up the debt of poor nations cheaply when it is about to be written off, then sue for the full value of the debt plus interest”1.
Ze gaan meestal op dezelfde manier tewerk: ze nemen tegen erg lage prijzen schulden over van Staten die onder een zeer grote schuldenlast gebukt gaan of die zelfs bijna in staat van onvermogen verkeren, waarbij ze erop speculeren dat de toestand van die Staten zal verbeteren, dat ze tegoeden hebben die vatbaar zijn voor beslag of dat aan die Staten steun of andere bedragen zullen worden verleend die vatbaar zijn voor beslag. Zodra de omstandigheden gunstig zijn, stappen ze naar de rechtbank die het meest oren heeft naar hun stelling. Zodra die fondsen via de rechtbank hun gelijk hebben gehaald, voeren zij die uitspraak uit door beslag te laten leggen, ongeacht waar ter wereld, op de tegoeden van de desbetreffende Staat of op schuldvorderingen van die Staat op derden. Die derden moeten dan het aasgierfonds uitbetalen, en niet de Staat, die hun schuldeiser is.
Vooral ontwikkelingslanden zijn het slachtoffer van deze praktijken. In 2009 vonden 49 aanvallen van aasgierfondsen plaats op Afrikaanse landen. Recentelijk dwong een rechter in New York Argentinië tot de betaling van $1,3 miljard aan twee notoire aasgierfondsen. Dat zette de bestaande overeenkomst van Argentinië met alle schuldeisers op de helling en bracht het land op de rand van bankroet. Geld van de kwetsbare overheden, maar ook van donorlanden, komt zo terecht bij aasgierfondsen in plaats van in broodnodige investeringen in de mensen, economie en infrastructuur van die ontwikkelingslanden. In sommige gevallen was ook de Belgische ontwikkelingssamenwerking slachtoffer van dergelijke fondsen.
Reeds in 2008 nam het Belgische parlement een wet aan die het onmogelijk maakt dat aasgierfondsen beslag laten leggen op geld van onze ontwikkelingssamenwerking.
De Kamerleden van meerderheid en oppositie slaan nu opnieuw de handen in elkaar om de strijd tegen aasgierfondsen op te voeren. Bij het schrijven van het wetsvoorstel werd er nauw samengewerkt met de ngo-koepel 11.11.11 en professoren van de universiteiten van Leuven, Gent, Antwerpen en Namen.
Vooreerst geeft dit nieuwe wetsvoorstel aan de Belgische rechters richtlijnen om te kunnen beslissen of ze al dan niet met een aasgierfonds te maken hebben. Dat kan op basis van volgende vaststellingen: balanceert de Staat in kwestie al op rand van de afgrond, brengt het afbetalen van de schulden de ontwikkeling van de bevolking in gevaar, is het fonds in een belastingparadijs gevestigd?
Maar de belangrijkste maatregel houdt in dat een aasgierfonds voor een Belgische rechtbank enkel de prijs die het betaalde voor de obligaties kan terugkrijgen. België kan overigens ook weigeren beslag te laten leggen op goederen van de betrokken Staat in ons land.
Dit wetsvoorstel is een nationaal initiatief, maar Luk hoopt hiermee de aandacht te trekken van de internationale gemeenschap, zodat dit kan leiden naar een gezamenlijke internationale aanpak, wat Staten in financiële moeilijkheden nog meer beschermd tegen aasgierfondsen. Momenteel lopen er onderhandelingen binnen de VN voor faillissementsregelingen voor landen.
Deze problematiek werd reeds behandeld in de Senaat in de vorige legislatuur. Voor de Open Vld werkte hieraan in het bijzonder prof. Lode Vereeck. Er werd geen akkoord bekomen en daarom nam Luk het op in de Kamer.
Klik hier voor het wetsvoorstel
In deze rubriek heeft Luk voor u een artikel gelezen en geeft hij zijn mening. Voor deze nieuwsbrief heeft Luk “25 jaar na abortuskwestie: grote meerderheid voor protocollaire koning ” gelezen dat gepubliceerd stond in de Knack van maart jl..
Luk is deze legislatuur een vast lid van de Commissie voor de Herziening van de Grondwet en de Hervorming van de Instellingen, maar ook vorige legislatuur was hij lid van deze commissie. In deze commissie werd niet enkel de splitsing BHV besproken, maar ook de eventuele invulling van de functie van onze koning.
Luk is voorstander van een koning met enkel een protocollaire functie, daar het ondertekenen van wetten achterhaald is. Ook de rol bij de regeringsvorming kan in vraag gesteld worden. De functie van de koning kunnen we in deze legislatuur echter niet bespreken en wijzigen, daar de nodige grondwetsartikelen niet voor herziening vatbaar zijn. Bij het einde van de huidige legislatuur zal Luk dan ook vragen de nodige grondwetsartikelen voor herziening vatbaar te maken, zodat in de volgende legislatuur de wijzigingen wel kunnen doorgevoerd worden.
Door deze protocollaire functie zal er ook meer transparantie komen in de uitgaven van het koningshuis, wat in deze tijd zeer belangrijk is naar aanleiding van de hoge dotaties die ons koningshuis krijgt.
Tenslotte kan men zich ook vragen stellen bij het verlenen van adellijke titels. Is dit nog van deze tijd? Kan dit indruisen tegen het gelijkheidsbeginsel?
Klik hier voor het artikel
Sinds februari 2015 is Luk officieel woonachtig te Zemst, waardoor Luk zich nog meer wil engageren voor deze afdeling/gemeente. De afdeling kon reeds enkele jaren rekenen op zijn steun, zo heeft Luk het peterschap aanvaard van Jong Vld Zemst en organiseert hij al enkele jaren met Open Vld Zemst een hapje & tapje in de tuin van het voormalige klooster tijdens de jaarmarkt op Pinkstermaandag.
Zemst is een mooie, landelijke gemeente en samen met Open Vld Zemst wil Luk ervoor zorgen dat dit zo blijft. Dit is echter niet zo evident, wetende dat Zemst tussen twee steden ligt, namelijk Mechelen en Vilvoorde. Zemst leefbaar houden is de inzet.
Luk blijft ook actief in de lijst OPEN te Kraainem. Een Open lijst voor de Vlaamse gemeenschap te Kraainem, met de steun van Open Vld, N-VA, sp.a, CD&V en Groen.
Luk hoopt u te mogen ontmoeten op één van de volgende evenementen:
- Praatcafé Jong Vld Zemst – zaterdag 23 mei vanaf 16h00 @ Kloosterstraat 2, 1980 Zemst (klik hier voor de uitnodiging)
- Hapje & Tapje Open Vld Zemst – maandag 25 mei vanaf 7h00 @ Kloosterstraat 2, 1980 Zemst (klik hier voor de uitnodiging)
- Eetfestijn OPEN – zaterdag 9 mei vanaf 11h30 @ Cammenland, Lijsterbessenbomenlaan 3, 1950 Kraainem (klik hier voor de uitnodiging)
Op 17 maart heeft Luk een bezoek gebracht aan de Douane en Accijnzen voor de vernietiging van meer dan 89 miljoen namaaksigaretten. In de geschreven pers werd er melding gemaakt van deze vernietiging. In een bepaald artikel werd gemeld dat verbeurd verklaarde goederen opnieuw verkocht worden door de Douane.
Zo worden o.a. de zogenaamde “Illicit Whites” sigaretten (sigaretten die buiten de EU vaak door kleinere producenten worden geproduceerd en daarna illegaal verkocht worden – smokkel) die door de douane in beslag zijn genomen, opnieuw verkocht door de douane (na een grondige controle).
Naar aanleiding van dit artikel stelde Luk een parlementaire vraag aan de Minister van Financiën met betrekking tot de verkoop van in beslag genomen en verbeurd verklaarde goederen. De overheid heeft een tweedehands shop om bepaalde materialen te verkopen. Luk had toch vragen m.b.t. een eventuele deontologische code: namelijk of die bestond voor bepaalde producten die in beslag genomen worden. Zo is het niet logisch dat de overheid enorme bedragen investeert voor campagnes voor ‘Kom op tegen Kanker’ maar tegelijk wel de in beslag genomen sigaretten opnieuw verkoopt.
Uit het antwoord van de minister blijkt dat de verkoop van in beslag genomen goederen en verbeurd verklaarde goederen volledig correct en volgens de wet verloopt. De wet heeft echter geen deontologische voorschriften, waardoor deze ook niet getoetst kunnen worden aan de in beslag genomen goederen. Het is begrijpelijk dat de overheid bepaalde in beslag genomen goederen (o.a. drugsgeld dat naar de staatskas gaat, ed.) opnieuw verkoopt, aangezien dit een extra bron van inkomsten is, maar er kan misschien nagedacht worden of er nergens een lijn te trekken valt over wat wel en niet verkocht kan worden om zo tegenstrijdigheden tegen te gaan.
De minister liet weten dat hij de redenering van Luk zeker kon begrijpen en ging nakijken of de FOD Financiën hier maatregelen/initiatieven kon nemen. Luk zal dit verder opvolgen.
Tenslotte informeert Luk u graag dat in dit voorbeeld verwezen wordt naar sigaretten, maar hier kan naar alle in beslag genomen goederen verwezen worden.
Klik hier voor vraag en antwoord
Klik hier voor meer informatie m.b.t. de persconferentie
Klik hier voor meer cijfergegevens m.b.t. in beslag genomen namaak producten
Op 27 maart jl. organiseerde Luk, als voorzitter van de subcommissie Rekenhof, in samenspraak met het Centrum voor de studie van Europees strafrecht een colloquium over de corruptiebestrijding in België vandaag: een stand van zaken. Wij raden u aan het verslag van het colloquium zeker te lezen. Zo krijgt u een beter beeld van hoe corruptie juist aangepakt wordt in België.
Meer dan honderd geïnteresseerden kwamen luisteren naar de uiteenzetting over hoe de corruptiebestrijding aangepakt wordt in België.
Officieel staat de strijd tegen de corruptie niet heel hoog in de prioriteitenlijsten van onze verschillende veiligheidsplannen, maar niettemin is corruptiebestrijding zeer belangrijk. Dat is overal zo, want corruptie tast hoe dan ook het vertrouwen van de burger in de overheid aan. In België heeft de strijd tegen de corruptie echter een specifieke, bijkomende dimensie, omdat in België de zetels van verschillende internationale instellingen zijn gevestigd. Ook de personen die voor deze instellingen optreden, kunnen omgekocht worden of het onderwerp uitmaken van corruptie, zowel in België als in het buitenland.
Corruptie tast evenwel niet alleen het maatschappelijk weefsel aan, er bestaat ook een meer praktische reden om corruptie te bestrijden. Het gezond verstand zegt immers dat corrupte projecten noodzakelijkerwijs duurder zijn voor de gemeenschap dan niet-corrupte. Mochten corrupte projecten even goed of zelfs beter zijn dan niet-corrupte projecten, dan zou corruptie gewoon geen reden van bestaan hebben.
Tijdens het colloquium werd de stand van zaken besproken en weten we nu waar we aan toe zijn. Het parlement heeft een hele boterham meegekregen. De collega’s uit het Parlement weten dat wij het rapport over de derde cyclus tegen 31 juli klaar moeten hebben. Niet alleen de ministers hebben hier nog werk aan, ook de Kamer moet haar verantwoordelijkheid opnemen om alle aanbevelingen te kunnen realiseren. We zullen dat ter harte nemen en we nemen dat ook op in volgende vergaderingen, zodat het rapport dat over ons land wordt gemaakt, op dit vlak een voorbeeld mag zijn voor vele andere landen. Luk zal ook de aanbevelingen van GRECO opvolgen en hieromtrent de nodige initiatieven nemen in het parlement. Als lid van de Controlecommissie betreffende de verkiezingsuitgaven en de Boekhouding van de politieke partijen, zal Luk er ook op toezien dat alles correct verloopt m.b.t. de verkiezingsuitgaven/uitgaven van de politieke partijen.
Het volledige verslag van het colloquium kunt u hier terugvinden.
Samen met collega Sabien Lahaye-Battheu heeft Luk het wetsvoorstel mee ondertekend dat het mogelijk maakt om personen die van hun vrijheid beroofd zijn, maar toch op de vlucht slaan te bestraffen.
In België is ontsnappen uit de gevangenis niet strafbaar omdat het Belgisch strafrecht momenteel geen straffen voorziet voor personen die van hun vrijheid beroofd zijn maar toch op de vlucht slaan. De voortvluchtige is enkel strafbaar indien hij in het kader van zijn ontsnapping of ontsnappingspoging strafbare feiten pleegt. Deze persoon zal, wanneer hij opnieuw wordt gevat, dan enkel worden veroordeeld voor misdrijven die gepaard gaan met de ontsnapping.
Het aantal ontsnappingspogingen in België ligt ook hoger dan in onze buurlanden, met 2006 als recordjaar, toen waren er 40 ontsnappingen. Dit komt volgens Open Vld doordat het ontsnappen niet bestraft wordt in België en elke persoon die van zijn vrijheid beroofd is een gokje kan wagen.
Door de ontsnappingspogingen te bestraffen zal dit hopelijk ontmoedigend werken, waardoor het aantal pogingen vermoedelijk verminderd en de politie zich kan focussen op andere taken dan het opsporen van dezelfde dader die ze reeds eerder gevat hebben. Voor de strafmaat werd gekeken naar wat in Frankrijk de geldende bepalingen zijn: een gevangenisstraf van 6 maanden tot 3 jaar en een geldboete van 25 euro tot 200 euro. Door deze strafmaat kan de overheid terug meer veiligheid bieden aan de burgers.
Tevens kunnen nu ook door dit wetsvoorstel de bloedverwanten, (ex-) echtgenoten, broers en zussen en aanverwanten in dezelfde lijn gestraft worden wanneer ze hun voortvluchtige bloed- of aanverwant verbergen of laten verbergen.
Klik hier voor het wetsvoorstel
In deze rubriek heeft Luk voor u een artikel gelezen en geeft hij zijn mening. Voor deze nieuwsbrief heeft Luk “Resultaten op het terrein zien” gelezen dat gepubliceerd stond in de Randkrant van februari jl..
In de vorige legislatuur was Luk Open VLD woordvoerder voor de staatshervorming commissie Grondwetsherzieningen. In april 2014 werd de kieskring alsook het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV) definitief gesplitst na 30 jaar communautaire twisten. Ten tijde van de omvorming was er enorm veel kritiek op de hervorming, o.a. dat de werkdruk zou verhogen in Brussel, de procureur des Konings voor de regio Brussel en de Brusselse arbeidsauditeur uitsluitend Franstalig kon zijn, e.d.. Kortom een kaakslag voor de Vlamingen. Luk wist beter en zette door.
Eén jaar na de beslissing worden de eerste resultaten waargenomen en wordt de kritiek omgezet in positieve ervaringen. De bedoeling van de splitsing is vooral de werkdruk te doen afnemen en de looptijd van de procedures sneller te laten verlopen. Volgens Luk is deze opzet geslaagd, daar in het artikel melding wordt gemaakt dat de correctionele rechtbank aan Nederlandstalige kant geen achterstand meer heeft en de doorlooptijd van de arbeidsrechtbank verminderd is. Het probleem met het personeelstekort bij de Griffie staat los van de hervorming, maar zal ook aangepakt worden.
Voor zowel de rechters/advocaten/griffiers alsook de burgers is de splitsing een positieve ervaring. Het is ook logisch dat deze grote wijziging in het begin op niet al teveel krediet kon rekenen, aangezien Belgen toch trouw zijn aan het gekende, maar soms is het goed dit patroon te doorbreken en een nieuwe weg in te slaan. Door de nieuwe inzichten bereik je meer en dit is uiteindelijk voor iedereen een positieve vooruitgang.
Vandaag dus terecht fier. Lees even mee. klik hier voor het artikel.